PIRANIA CZERWONA

PIRANIA CZERWONA

Opis:


Jest to jeden z groźnych gatunków piranii, których wielkie stada zamieszkują dorzecze Amazonki. Niebezpieczne są one w okresie suszy, kiedy obszar żerowania każdego z głodnych stad jest ograniczony do rozmiarów łukowato wygiętych jeziorek, tworzących się w korycie wysychającej rzeki. Budzą w świadomości człowieka powszechny lęk. Często opinie o tym gatunku bardziej formułowane są na legendach, niż na naukowej analizie. Przyczynia się do tego pokazywany w wielu filmach obraz piranii, jako szalonego drapieżcy. W normalnych warunkach piranie są płochliwe i bojaźliwe. W zasadzie nie atakują bez powodu napotkanych zwierząt, by w mgnieniu oka zostawić same kości. Z obserwacji przeprowadzonych w środowisku naturalnym wynika, że zachowują się obojętnie wobec zapachu krwi. Zazwyczaj atakują przebywając w większej ławicy na skutek wytworzonego stanu podniecenia. Ich nazwa wywodzi się z połączenia języka portugalskiego i dialektów indiańskich. Ciało piranii jest bocznie spłaszczone, o wysklepionym grzbiecie. Spośród płetw wyróżnia się płetwa odbytowa o długiej nasadzie sięgającej od płetwy odbytowej do odbytu. Płetwa brzuszna nie osiąga zazwyczaj większych rozmiarów. Pomiędzy płetwą grzbietową, a ogonową  znajduje się mała płetwa tłuszczowa pozbawiona promieni. Ich dolna szczęka jest zaopatrzona w duże ostre zęby umożliwiające odcinanie jak nożem wielkich kęsów.  Szczęka górna jest także uzbrojona w bardzo ostre lecz mniejsze zęby. Samce są zwykle mniejsze, krawędź ich brzucha widziana od przodu przypomina literke "V" a u samic "U" , kiedy ryby są podniecone np. w okresie tarła, ich ciała nabierają ciemnej, niebieskoczarnej barwy. Powinny być trzymane jedynie w dużych zbiornikach o pojemności 500 lub więcej litrów. Ryby te muszą być zawsze bardzo dobrze karmione. Głodne stają się agresywne, mogą się okaleczać, a nawet zjadać na wzajem.

Rodzina:


Kąsaczowate.

Pochodzenie:


Dorzecza Amazonki i Orinoko.

Długość:


Dorasta do 30cm.

Odżywianie:


Najodpowiedniejszym dla nich pokarmem są żywe oraz martwe ryby. Piranie nie są zręcznymi myśliwymi i ignoryją małe zwinne rybki.

Temperatura:


21 - 28 stopni.

Warunki hodowania:


Niezbędne będzie akwarium duże z dobrze filtrowaną wodą. Najlepsza jest woda miękka, nieco kwaśna. Do dekoracji najlepsze są odpowiednio wytrzymałe rośliny lub zastosowanie sztucznych roślin. Można również zastosować duże korzenie. Często w początkowym okresie po wprowadzeniu do akwarium, piranie chowają się bojaźliwie po kątach. Po zaaklimatyzowaniu stają się mniej bojaźliwe, jednak zawsze zachowują się z rezerwą.

Rozmnażanie:


Tę 30 cm rybę rozmnaża się w niewoli tylko sporadycznie.

PROMIENNICZKA

PROMIENNICZKA

Opis:

Ta ślniąca, niebieskawozielona rybka jest typowym przykładem ryby wtórnie słodkowodnej, której przodkowie rozwinęli się w morzu. Samce charakteryzują się fantazyjnie wydłużonymi promieniami drugiej płetwy grzbietowej oraz płetwy odbytowej. Delikatne piękno tych połyskliwych ryb podkreśla przestronne, wystawione na działanie porannego słońca akwarium z ciemnym dnem i rzadko posadzonymi grupkami roślin. Promienniczka chowana jest zawsze w większych stadkach. Obecność innych gatunków jest raczej niekorzystna.

Rodzina:

Tęczowate.

Pochodzenie:

Zamieszkuje kamieniste potoki górskie wijące się wśród tropikalnych zarośli Celebesu- dzisiejsza wyspa Sulawesi w Indonezji.

Długość:

Dorasta do około 8cm.

Odżywianie:

Zjada chętnie pokarm drobny żywy pływający w toni wodnej. Chwytają także z powierzchni wody muszki owocowe i inne drobne owady. Je również płatki i inny dobrej jakości pokarm suchy.

Warunki hodowlane:

Pochodzenie prominniczki sprawia, że w niewoli musi być trzymana w bardzo specyficznym środowisku- słodkiej półprzezroczystej, twardej, wodzie o pH 8,5. Odpowiednie warunki stwarza jej dodanie soli kuchennej w ilości jednej łyżeczki na 10 litrów wody oraz filtrowanie wody przez tłuczony wapień.

Rozmnażanie:

Do tarła przygotowuje się serie dobrze oświetlonych zbiorników o pojemności 50 litrów. Grupkę ryb składającą się z 3 samic i 1 samca, co dziesięć dni przekłada się do kolejnego zbiornika. Żółtawe jaja składane są w gęstych kępach roślin, tarło trwa prawie nieustannie z małymi tylko przerwami. Rozwój jaj trwa około 10 dni. Idealnym pokarmem dla młodych są larwy solowca. Nawet najlepiej karmione promienniczki rosną bardzo wolno.

GLONOJAD SYJAMSKI

GLONOJAD SYJAMSKI

Opis:

Posiada on umiejętności jednoczesnego żywienia się i oddychania, będąc cały czas przyczepionym do kamienia. Spowodowane jest to tym, że wode do oddychania czerpie przez szczelinę mieszczącą się na krawędzi pokryw skrzelowych. Możemy wyróżnić formę dziką, a także złotą coraz bardziej popularną. Głównym pożywieniem glonojada syjamskiego są glony, jednakże nie należy liczyć na całkowite oczyszczenie z nich naszego akwarium. Zdarza się że starsze osobniki bywają agresywne i kaleczą inne ryby. Samice są większe i posiadają bardziej krępą budowę ciała. Glonojad syjamski mimo iż jest roślinożercą nie podgryza roślin.

Rodzina:

Gyrinocheilidae

Pochodzenie:

Tajlandia

Długość:

Do 25cm.

Temperatura:

Od 22 do 28 stopni.

Warunki hodowania:

Glonojad syjamski potrzebuje wielu kryjówek. Akwarium powinno być nakryte, ze względu na skoczność tego gatunku. Osobniki młode są tolerancyjne, natomiast stare stają się zadziorne, toteż należy je odseparować. Parametry wody nie odgrywają większego znaczenia pod warunkiem że woda jest czysta i dobrze napowietrzona. Najlepiej jak akwarium ma minimum 80 litrów.

Rozmnażanie:

Glonojad syjamski nie został rozmnażany w akkwariach, poza farmami hodowlanymi.

BOCJA PRĘGOWANA

BOCJA PRĘGOWANA

Opis:

Jest to jedna z najpiękniej ubarwionych Bocji. Dosyć chętnie ryje w miękkim podłożu i jest łagodnie usposobiona. Gatunek ten posiada kolec boczny, który może spowodować zaplątanie w siatkę w momencie wyławiania. Samice posiadają bardziej zaokrągloną część brzuszną, zaś samce mają bardziej smukłą sylwetkę. W wyglądzie najbardziej charakterystyczne są cienkie paski na ciele.

Rodzina:

Piskorzowate

Pochodzenie:

Południowo-wschodnie Indie.

Długość:

9 - 10 cm

Odżywianie:

Z chęcią spożywa pokarmy żywe i suche. Zjada również ślimaki, które są często plagą w akwarium.

Temperatura:

23- 27 stopni

Warunki hodowlane:

Akwarium powinno być duże oraz posiadać wiele jam i kryjówek. Należy hodować je w większej grupie osobników. Woda pH 6,0-7,1 miękka do średnio twardej.

MOTYLOWIEC

MOTYLOWIEC

Opis:

Gatunek ten spędza prawie cały czas przy powieszchni wody. Do Europy został sprowadzony w roku 1905, a już w 1912 został rozmnożony przez hodowcę z Pragi-Siegel. Po zmroku jego aktywność znacząco rośnie. W żadnym wypadku nie może być hodowany przez początkującego akwarystę. Za sprawą wielkich płetw jest w stanie dokonywać długich skoków, co ułatwia mu zdobywanie drobnych zdobyczy latających ponad powierzchnią wody. Dyformizm płciowy jest zauważalny, ponieważ u samców płetwa odbytowa ma głębokie wcięcie i czarną krawędź, a u samicy ta krawędź jest prosta. Motylowiec jest delikatną rybą, wymagającą troskliwej opieki.

Rodzina:

Motylowate

Pochodzenie:

Jest mieszkańcem tropikalnych, wolno płynących wód zachodniej Afryki ( Niger, wody Kamerunu, dorzecze Konga, górna część dorzecza Zambezi).

Długość:

około 15cm.

Odżywianie:

Zjada wyłącznie większe kęsy pokarmu, małych nie lubi. Powinien żywić się pająkami, dużymi ćmami, gąsiennicami, karaluchami, świerszczami oraz mniejszymi rybkami. Ewentualnie może być karmiony grubszym zooplanktonem, małymi kawałkami mięsa kładzionymi na lustro wody lub larwami owadów wodnych.

Temperatura:

25- 28 stopni

Warunki hodowlane:

Potrzebuje akwarium o dużej powierzchni. Kazdy osobnik powinien miec dostęp do wolnej powierzchni wody, ponieważ bronią swojego terytorium przed innymi Motylowcami. Powinien być hodowany w zbiorniku jednogatunkowym o małym zagęszczeniu. Ewentualnie do akwarium powinny być dobierane odpowiednio duże gatunki ryb, by nie stały się dla niego pokarmem, ponieważ motylowiec jest drapieżnikiem.

WĘGOREK OGNISTY

WĘGOREK OGNISTY

Opis:

Jest niezwykle pięknym i jedynym najintensywniej ubarwionym gatunkiem długonosowatych. Zanim zakupimy go, należy przemyśleć swoją decyzję, ponieważ jest on niezwykle wrażliwą rybą. Dlatego też nawet doświadczeni hodowcy mają czesto problemy z utrzymaniem go w odpowiedniej kondycji. Jest podatny na pasożyty i skaleczenia, dlatego woda powinna być bardzo dobrej jakości. W akwarium razem z nimi powinny być  hodowane na tyle duże ryby, by nie były traktowane jako pokarm. Jest również agresywny wobec przedtawicieli własnego gatunku. Węgorek ognisty jest zdecydowanie jedną z najpiękniejszych ryb hodowanych w akwariach. Swoją urodę zawdzięcza głównie węgorzowatemu kształtowi oraz kolorowym pasom biegnącym wzdłuż jego ciała.

Rodzina:

Długonosowate

Pochodzenie:

Żyje w wodach Borneo i Myanmar.

Długość:

Zanotowano okazy mierzące nawet 1 metr, ale nawet duże osobniki w akwariach rosną do około 35-50cm.

Odżywianie:

Jest gatunkiem mięsożernym, więc powinien być karmiony pokarmem żywym, mrożonym lub liofilizowanym.

Temperatura:

Preferuje zakres temperatur 22-28 stopni.

Warunki hodowlane:

Zwyczajem tych ryb jest zakopywanie się w podłożu, dlatego też dno akwarium powinno być wyłożone drobnym żwirkiem o odpowiednio dużej głębokości. Oświetlenie powinno być niezbyt jaskrawe. W akwarium powinno być dużo kryjówek. Najlepsza woda - średnio twarda o pH zbliżonym do neutralnego. Do wody dodajemy soli, około 1 łyżeczki na 10 litrów.

Rozmnażanie:

Nie zanotowano udanych prób rozmnożenia się tych ryb w warunkach akwariowych.

GURAMI OLBRZYMI

GURAMI OLBRZYMI

Opis:

Jest prawdziwym olbrzymem wsród przedstawicieli gatunku gurami. W sklepach akwarystycznych spotkamy gurami olbrzymiego, który ma około 10 cm, więc należy sie wcześniej zastanowić czy podołamy w zapewnieniu mu odpowiednio wielkiego akwarium. Są to rybami tolerancyjnymi, ale w miare jego wzrostu należy obserwować jego stosunek do mniejszych mieszkańców akwarium.

Rodzina:

Labiryntowate

Pochodzenie:

Jego obszar pochodzenia jest trudny do określenia. Najprawdopodobniej pochodzi z Borneo, Jawy i Sumatry.

Długość:

Rośnie do około 55cm, ale może być też większy.

Odżywianie:

Gurami olbrzymi zjadają różne pokarmy, ale jej dieta powinna zawierać składniki roślinne.

Temperatura:

Ryba ta toleruje szeroki zakres temperatur od 20 do 30 stopni.

Warunki hodowlane:

Zbiornik powinien być gęsto obsadzony roślinnością, ale należy mieć na uwadze jego zapędy roślinożerne, więc sadzimy rośliny niesmaczne i twarde. Można również umieścić w akwarium sztuczne rośliny.

Rozmnażanie:

Samiec Gurami buduje gniazdo z piany i roślin. Ikry i narybku strzeże samiec. Wylęg młodych trwa około 2 dni.