PIRANIA CZERWONA
Jest to jeden z groźnych gatunków piranii, których wielkie stada zamieszkują dorzecze Amazonki. Niebezpieczne są one w okresie suszy, kiedy obszar żerowania każdego z głodnych stad jest ograniczony do rozmiarów łukowato wygiętych jeziorek, tworzących się w korycie wysychającej rzeki. Budzą w świadomości człowieka powszechny lęk. Często opinie o tym gatunku bardziej formułowane są na legendach, niż na naukowej analizie. Przyczynia się do tego pokazywany w wielu filmach obraz piranii, jako szalonego drapieżcy. W normalnych warunkach piranie są płochliwe i bojaźliwe. W zasadzie nie atakują bez powodu napotkanych zwierząt, by w mgnieniu oka zostawić same kości. Z obserwacji przeprowadzonych w środowisku naturalnym wynika, że zachowują się obojętnie wobec zapachu krwi. Zazwyczaj atakują przebywając w większej ławicy na skutek wytworzonego stanu podniecenia. Ich nazwa wywodzi się z połączenia języka portugalskiego i dialektów indiańskich. Ciało piranii jest bocznie spłaszczone, o wysklepionym grzbiecie. Spośród płetw wyróżnia się płetwa odbytowa o długiej nasadzie sięgającej od płetwy odbytowej do odbytu. Płetwa brzuszna nie osiąga zazwyczaj większych rozmiarów. Pomiędzy płetwą grzbietową, a ogonową znajduje się mała płetwa tłuszczowa pozbawiona promieni. Ich dolna szczęka jest zaopatrzona w duże ostre zęby umożliwiające odcinanie jak nożem wielkich kęsów. Szczęka górna jest także uzbrojona w bardzo ostre lecz mniejsze zęby. Samce są zwykle mniejsze, krawędź ich brzucha widziana od przodu przypomina literke "V" a u samic "U" , kiedy ryby są podniecone np. w okresie tarła, ich ciała nabierają ciemnej, niebieskoczarnej barwy. Powinny być trzymane jedynie w dużych zbiornikach o pojemności 500 lub więcej litrów. Ryby te muszą być zawsze bardzo dobrze karmione. Głodne stają się agresywne, mogą się okaleczać, a nawet zjadać na wzajem.
Rodzina:
Kąsaczowate.
Pochodzenie:
Dorzecza Amazonki i Orinoko.
Długość:
Dorasta do 30cm.
Odżywianie:
Najodpowiedniejszym dla nich pokarmem są żywe oraz martwe ryby. Piranie nie są zręcznymi myśliwymi i ignoryją małe zwinne rybki.
Temperatura:
21 - 28 stopni.
Warunki hodowania:
Niezbędne będzie akwarium duże z dobrze filtrowaną wodą. Najlepsza jest woda miękka, nieco kwaśna. Do dekoracji najlepsze są odpowiednio wytrzymałe rośliny lub zastosowanie sztucznych roślin. Można również zastosować duże korzenie. Często w początkowym okresie po wprowadzeniu do akwarium, piranie chowają się bojaźliwie po kątach. Po zaaklimatyzowaniu stają się mniej bojaźliwe, jednak zawsze zachowują się z rezerwą.
Rozmnażanie:
Tę 30 cm rybę rozmnaża się w niewoli tylko sporadycznie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz